H2 Cap Generator , Wodór jako terapeutyczny gaz medyczny

Mobilny, przenośny jonizator wody bogatej w aktywny wodór w każdej chwili da Ci dostęp do najzdrowszej wody, będącej zarazem naturalnym przeciwutleniaczem, reduktorem codziennych zanieczyszczeń w organiźmie, wolnych rodników,środkiem anty-starzeniowym, anty-rakowym, anty-miażdżycowym, anty-udarowym, anty-ostoperozowym, itd.

Nie ma wiele przesady w twierdzeniu, że w przyszłości wpływ wodoru na medycynę terapeutyczną i profilaktyczną będzie ogromny.

Słowa kluczowe: wodór molekularny, reaktywne formy tlenu, czyli rodniki tlenowe, terapia antyoksydacyjna

Wodór jest najlżejszym i najpowszechniej występującym pierwiastkiem chemicznym we wszechswiecie, stanowiącym źródło energii słońca dzięki fuzji jądrowej produkującej hel. Odkąd Ohsawa i inni odkryli, że gazowy wodór posiada wybiórcze, pozytywnie specyficznie, właściwości antyoksydacyjne i antyapoptotyczne (zapobiegające martwicy poreperfuzyjnej), chroniące mózg, serce i wątrobę przed urazem niedokrwienno-reperfuzyjnym (I/R) oraz udarem, poprzez wybiórczą neutralizację wyłącznie rodników hydroksylowych. Wodór gazowy stał się głównym przedmiotem badań nad terapeutycznymi gazami medycznymi.

Potencjalne zalety terapii wodorowej

Wodór może mieć potencjalnie ogromny wpływ jako bezpieczny i skuteczny terapeutyczny gaz medyczny oraz wykazuje kilka potencjalnych zalet w porównaniu z obecnymi terapiami farmakologicznymi. Po pierwsze, wodór jest wysoce penetrującym medium struktury ustroju i potencjalnie mogący dosięgać obszarów subkomórkowych, nieosiągalnych przez tradycyjne roślinne antyoksydanty, jak mitochondria i jądra, które są głównym obszarem powstawania ROS i uszkodzeń DNA, lecz także bardzo trudne w leczeniu farmakologicznym. Po drugie, wodór wybiórczo redukuje szkodliwe rodniki hydroksylowe ( • OH) i nadtlenoazotyn (ONOO-), lecz nie redukuje stabilnego stanu tlenku azotu (NO).

Aktywny wodór przedstawia cenną zdobycz dla poprawienia jakości życia pacjentów przechodzących chemoterapię poprzez efektywne łagodzenie nefrotoksycznych, efektów ubocznych cisplatyny.

W przeciwieństwie do niespecyficznych antyoksydantów wszystko wskazuje na to, że terapia wodorowa nie wpływa na naturalny system immunologiczny i pozwoli na fagocytozę infekujących organizmów. To, czy podobna reakcja głównie występuje w złożonych warunkach biologicznych nie jest jasne. Co więcej, badania eksperymentalne wykazały, że wodór cechuje się wysoką skutecznością terapeutyczną względem zakażenia pasożytami oraz zakażenia florą bakteryjną mieszaną.

Rozpuszczony w wodzie wodór może być korzystny, ponieważ jest jego łatwo aplikować przesyłać, łatwo się wchłania i stanowi bezpieczny sposób na podanie wodoru cząsteczkowego. Picie wody bogatej w wodór (HD) daje porównywalne efekty do wdychania wodoru.

Ponieważ wodór z łatwością przenika przez barierę krew-mózg, może okazać się obiecującym środkiem do ochrony neuronów wewnątrzczaszkowych.

Skuteczność wodoru wykazano także w neurologicznej chorobie zwyrodnieniowej. Fujita i inni podali nasyconą wodorem wodę pitną pacjentom z chorobą Parkinsona przy doustnym wprowadzaniu 1-metylo-4-fenylo-1,2,3,6-tetrahydropirydyny (MPTP). Picie wody zawierającej wodór o stężeniu nawet tak niskim, jak 0,04mM znacznie zmniejsza utratę neuronów dopaminergicznych oraz redukuje nawarswianie się uszkodzeń DNA i peroksydację lipidów, co wskazuje, że picie wody zawierającej H2 może być w codziennym życiu bardzo przydatne do zapobiegania lub minimalizacji ryzyka stresu oksydacyjnego związanego ze stylem życia lub neurodegeneracji w nigrostriatalnym szlaku dopaminergicznym.

Leczenie wodorem jest obiecującą potencjalną opcją terapeutyczną w leczenie różnorakich chorób. Inhalacja gazowego wodoru w formie terapii chorobowej od niedawna cieszy się zainteresowaniem, a liczba gazów terapeutycznych wciąż jeszcze rośnie. Choć wymagane są dalsze badania, wodór może wywrzeć ogromny wpływ jako nowe i innowacyjne narzędzia terapeutyczne, mogące sprostać niezaspokojonym potrzebom medycznym, które sprawiają obecnie poważne problemy zdrowotne.

Działanie wodoru na wolne rodniki tlenowe:

-wodór w postaci cząsteczkowej (H2), posiadający ładunek z wolnym elektronem,

jest naturalnym przeciwutleniaczem umożliwiającym wiązanie wolnych rodników za pomocą procesu redukcji

-proces redukcji wolnych rodników z udziałem wodoru jest kilkuetapowy i całkowicie naturalny,

gdyż jego finalnym produktem jest woda

(nie generuje związków toksycznych i niepożądanych dla prawidłowej pracy komórek)

-wodór czasteczkowy jest 176 krotnie mniejszy i tym samym silniejszy w działaniu niż  witamina C

(kwas askorbinowy)

-dzięki niewielkim rozmiarom czasteczki,jest w stanie działać na poziomie jądra komórki (cytoplazmy),

gdzie nie docierają inne związki przeciwutleniające

-żadna inna substancja wiążąca wolne rodniki hydrooksylowe (OH),nie ma tak silnego oddziaływania na nie,

Długotrwały efekt działania wolnych rodników jest związany z przewlekłym stresem oksydacyjnym, a ten leży u podłoża wielu chorób, takich jak: choroby neurodegeneracyjne, zwyrodnieniowe czy procesy zapalne. Szkodliwe skutki działania wolnych rodników mogą przyczyniać się do rozwoju chorób układu krążenia, chorób układu oddechowego, chorób nowotworowych, cukrzycy, chorób układu nerwowego, miażdycy i niektórych schorzeń narządu wzroku, takich jak zaćma, jaskra czy zwyrodnienie plamki związane z wiekiem.

H2cap generator